Ζώντας τη ζωή μας σε ένα διαρκές πήγαινε έλα , διεκπεραίωσης υποχρεώσεων, αγωνίας για το μέλλον, ανασφάλειας, αναζήτησης νοήματος της ζωής , προβλημάτων υγείας, έλλειψης εμπιστοσύνης και φόβου, αναζητούμε τις απαντήσεις ή την ασφάλεια και το αίσθημα εμπιστοσύνης σε άτομα, καταστάσεις ή τρόπους συμπεριφοράς ξεχνώντας τον βασικό πρωταγωνιστή της ζωής μας που δεν είναι άλλος από τον ίδιο μας τον εαυτό. Τον εαυτό μας που δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρά μόνο στο σώμα μας.

Το σώμα μας που ζει, κινείται , ερωτεύεται , αναπνέει, πονά , αρρωσταίνει….ένα σώμα που πολλές φορές είναι ένα σώμα αντικείμενο, ένα σώμα που το κατοικούμε χωρίς να έχουμε σχέση μαζί του. Και είναι αυτή η απόσταση που πολλές φορές μας κάνει να υποφέρουμε.

Το σώμα μας που είναι φορέας της υγείας σωματικής και ψυχικής, φορέας των απαντήσεων για τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν.