Μητέρα μου,
Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
Μη με παραχαιδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μονάχα…
Μη με κάνεις να νιώθω πιο μικρό απ’οτι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το σπουδαίο.
Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο.Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ηρεμα, μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
Μη δίνεις μεγαλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα ισα για να κερδίσω την προσοχή σου.
Μη μου δίνεις επιπολαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολυ περιφρονημένο όταν δεν τις κρατάς.
Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις, γιατι σύντομα θα ανακαλύψεις πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από αλλού.
Μην προσπαθείς να με κανεις να πιστέψω πως εισαι τέλεια ή αλανθαστη.
Είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύπτω ότι δεν είσαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο..
Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψη σου, αν μου ζητήσεις συγγνώμη.
Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω,θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
Μη ξεχνάς πως δεν μπορώ να αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση κι αγάπη.
Το παιδί σου!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ την ΄Εφη Χαραλαμπίδου που μου το έστειλε και την φίλη της!